Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2253 Esas 2018/164 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2253
Karar No: 2018/164
Karar Tarihi: 09.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2253 Esas 2018/164 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın üzerinde ele geçirilen uyuşturucu maddeye ilişkin raporu incelemiş ve temyiz isteğini reddetmiştir. Ancak, sanığın mahkûmiyet kararı kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği, dolayısıyla infaz kararının devam etmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2014/2253 E. , 2018/164 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Uyap sisteminden yapılan kontrolde, sanığın üzerinde ele geçen uyuşturucu maddeye ilişkin 16/08/2011 tarihli ekspertiz raporunun bulunduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
15/09/2013 tarihinde yokluğunda verilen mahkûmiyet hükmünün, sanığın adresine 22/10/2013 tarihinde tebliğ edildiği, ancak araştırmada sanığın 26/08/2012 tarihinde askere alındığı anlaşıldığından, sanığa yapılan tebligatın usulûne uygun olmaması nedeniyle temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek, Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin 06/11/2013 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede:
.... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü"nün 22/03/2012 tarihli davetnamesinin sanığın mernis adresi olan “.... Mahallesi, ..... Sokak No: ....” adresi yerine sanığın beyan ettiği “.... Mahallesi, .... Sokak Daire:....” adresine çıkarılan tebligat ekine adresten ayrıldığı şerhi düşüldüğü halde, ayrıldığı adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi hükümleri uyarınca tebliğinin geçersiz olması ve sanığın temyiz dilekçesinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı için kendisine davetname gelmediğini belirtmesi karşısında; 21.12.2011 tarih, 2011/1750 esas ve 2011/1621 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar vermek gerektiği gözetilmeyerek, mahkûmiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 09.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.