MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sorgusunda bildirdiği aynı zamanda da MERNİS adresi olan adreste 12/05/2014 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi uyarınca muhtara tebliğ edildiği, ancak 7201 sayılı Tebligat Kanunun 21. maddesindeki ‘‘....Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır...” ve muhatabın adresinde bulunmaması halinde tebliğ memurunun ne şekilde davranması gerektiğini düzenleyen Tebligat Yönetmeliğinin 30/1. maddesindeki “...muhatap veya adına tebliğ yapılabilecek olanlardan hiçbiri gösterilen adreste bulunmazsa, tebliğ memurunun adreste bulunmama sebebini bilmesi muhtemel komşu, yönetici, kapıcı, muhtar, ihtiyar heyeti üyeleri, zabıta amir ve memurlarından tahkik ederek beyanlarını tebliğ tutanağına yazıp altını imzalatması, imzadan çekinmeleri halinde de bu durumu yazarak kendisinin imzalaması gerekir.” hükümlerine aykırı olarak muhatabın adreste bulunmama sebebine dair mevzuata uygun açıklama bulunmayan, komşu imzası veya imzadan imtina beyanının da yer almadığı tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın öğrenme üzerine 04/04/2019 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-213 sayılı VUK‘nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Kayseri Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı‘nın 07/08/2012 tarihli ve 2012/RDK-1/M-51 sayılı komisyon mütalaası ve dayanağı olan Vergi Suçu Raporu ile eklerinin sanık hakkında “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarına ilişkin olduğu, Nevşehir Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 08/07/2013 tarihli 2012/4992 Soruşturma ve 2013/1447 Esas sayılı iddianamesi ile mütalaaya aykırı olarak “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından da kamu davası açıldığı; her takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma eylemlerinin, birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu ve sanık hakkında “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı gözetilerek, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin ilgili Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, mütalaa verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda bu eylemler yönünden düşme kararı verilmesi ile “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarına ilişkin, zamanaşımı süreleri de dikkate alınarak, ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken, sanığın kullandığı ve düzenlediği faturaların sahte olduğu belirtilerek, hangi yıla ilişkin olduğu da açıklanmaksızın tek hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında, 213 sayılı VUK"nin 359/b. ve TCK’nin 43. maddesi uyarınca hükmedilen 3 yıl 9 ay hapis cezasından, TCK’nin 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken, sonuç cezanın “3 yıl 1 ay 15 gün” yerine “2 yıl 13 ay 15 gün” olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini yasaya aykırı,
3-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 01/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.