Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/2598 Esas 2020/478 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada... (Konya) 2. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 11/04/2019 tarih ve 2018/161-2019/192 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın... Şube Müdürlüğü’nde bulunan Euro hesabından, müvekkilinin bilgisi dışında 30.03.2004 tarihinde 11.850.00 €’nun çekilerek başka bir hesaba aktarıldığını ve bugüne kadar herhangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek, 11.850 € (29.151.00 TL) alacağın ödeme tarihinden itibaren vadeli mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu mevduatın TL karşılığının yine davacının müvekkili bankanın aynı şubesindeki başka bir hesabına aktarıldığını, dolayısıyla yapılan döviz bozdurma işleminden dolayı davacının o tarihte herhangi bir zararının bulunmadığını, dekont üzerindeki imzanın davacıya ait olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak tüm dosya kapsamına göre; davacının TL ve EURO hesaplarının aktif olarak kullanılmadığının tespit edildiği, bu şekilde davacının hesaplarında bilgisi ve izni olmadan davalıca işlem yapıldığı, davalı bankanın davacının talimatı olmaksızın gerçekleştirdiği işlem dolayısıyla sorumluluğunun söz konusu olduğu, ancak her ne kadar dava tarihi itibariyle 11.850 Euro"nun TL karşılığı değeri talep edilmiş ise de, işlem tarihinden itibaren faiz talebinde bulunulduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile uğranılmış olan zararın işlem tarihi itibariyle değeri olan 18.841,50 TL’nin ve bu miktara işlem tarihinden itibaren uygulancak faizin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.