Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/10084 Esas 2017/4602 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10084
Karar No: 2017/4602
Karar Tarihi: 10.10.2017

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/10084 Esas 2017/4602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, öz kızına karşı cinsel istismarda bulunmuştur. İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların ve TCK'nın ilgili maddelerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle, lehe olan kanunun uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın cezası infazından sonra işlemek üzere hükmedilen cezanın yarısından bir katına kadar belirlenecek süreyle velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri, 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri, 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2014/10084 E. , 2017/4602 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle irtibat nedeniyle Dairemizin 2017/2407 Esas sayılı dosyası ile birlikte incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanığın, öz kızı olan mağdureye yönelik eylemini velâyet hakkını kötüye kullanarak gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmedilen cezanın yarısından bir katına kadar belirlenecek süreyle velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 10.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.