MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli emanetin 2007/2499 sırasında kayıtlı fatura koçanları ile ilgili olarak mahallinde karar verilmesi ve gerekçeli karar başlığında hatalı şekilde 2002 yazılan suç tarihinin 30.03.2007 olarak mahalliden düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın 2002 yılında 5 cilt fatura bastırdığı, kendisine yapılan tebligattan sonra ticari defterlerini ibraz etmesine karşın satış faturalarını ibraz etmediği, sanık hakkında düzenlenen vergi suçu raporunda 5 cilt satış faturasının ibraz edilmemesi sebebiyle inceleme yapıldığı, sanığın soruşturma aşamasında ise 2 cilt fatura dip koçanını ibraz ettiği, kalan 3 cilt faturanın ibraz ibraz edilmediği anlaşıldığından tebliğnamade bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.