MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından genel kredi sözleşmesine dayalı olarak genel haciz yoluyla başlatılan ilamsız takibe karşı borçluların icra mahkemesine başvurarak, takip konusu alacağın fon alacağı olması nedeniyle, borçluların itirazına rağmen icra müdürlüğünce takibin durdurulmamasının 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 138. maddesine uygun olduğunu, ancak borçluların yetki itirazı hakkında işlem yapılması gerekmesine rağmen icra müdürlüğünce bunun yapılmadığını ileri sürerek yetki itirazının değerlendirilmesini ve kabulünü talep ettikleri, mahkemece, Bankacılık Kanunu"nun 138. maddesinde yer alan düzenlemeden varlık yönetim şirketlerinin yararlanamayacağı gerekçesiyle şikayetin kabulü ile icra müdürlüğünün 17.10.2014 tarihli kararının iptaline hükmedildiği görülmüştür.
19.10.2005 tarih ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 138/4. maddesinde; “Fonun alacaklı olduğu ve 2004 sayılı İcra İflas Kanunu uyarınca yapılan takiplerde, borçlular tarafından yapılan itirazlar satış dışında takip işlemlerini durdurmaz" hükmüne yer verilmiştir. Fon alacaklarının takip ve tahsiline ilişkin olarak getirilen bu istisnai düzenlemeden, anılan Kanunun 143. maddesinde belirtilen varlık yönetim şirketleri yararlanamaz. Bu nedenle, mahkemenin, borçluların itirazı ile takibin durdurulması gerektiğine ilişkin gerekçesi yerinde ise de; HMK’nun 26. maddesine göre, “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.” “Taleple bağlılık” olarak da ifade edilen bu ilke uyarınca, hâkimin tarafların talep sonucu ile bağlı olduğu açık olup, somut olay bakımından, borçluların şikayet dilekçesinde, icra müdürlüğünce verilen takibin durdurulmayarak satış dışındaki işlemlerin devamına yönelik kararına bir itirazları bulunmadığı, şikayetin sadece yetki itirazının değerlendirilmesi yönünde olduğu ve Bankacılık Kanunu"nun 138. maddesindeki düzenlemenin mahkemece resen nazara alınacak hususlardan olmadığı anlaşıldığından, mahkemece borçluların talebi aşılarak şikayete konu icra müdürlüğü kararının tamamının iptali doğru bulunmamış ise de; mahkeme kararı şikayete konu yetki itirazı yönünden sonucu itibariyle doğrudur.
O halde, HMK"nun 26. maddesi de nazara alınarak, borca ve fer"ilerine itiraz bakımından takibe devam olunacağının, mahkeme kararının sadece yetki itirazı yönünden sonuç doğuracağının, yani icra müdürlüğünce yetki itirazı yönünden takibin durdurularak açılacak bir itirazın kaldırılması ya da itirazın iptali davasında bu hususun değerlendirileceğinin kabulü gerekir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK."nun 366. ve HUMK."nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 31,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.