2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9538 Karar No: 2019/18190 Karar Tarihi: 27.11.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9538 Esas 2019/18190 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2019/9538 E. , 2019/18190 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1) Sanıklar ... ile ... haklarında kurulan beraat hükümlerine yönelik sanıklar müdafi Av. ...... ’ın vekalet ücretine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/10/1978 tarih ve 2/324-350 sayılı kararında belirtildiği üzere; vekalet ücretinin tayininde esas ilke olarak sanıkların adedi ya da sanığın birden çok suç işlemiş olmasının değil, usulünce açılan ve avukat tarafından takip edilen davaların adedinin esas alındığı, buna göre, ayrı ayrı dava açılmadıkça ücreti vekaletin de ayrı ayrı tayin ve takdirinin mümkün bulunmaması karşısında, davada kendilerini aynı vekil ile temsil ettiren sanıklar ... ile ... yararına tek bir maktu vekalet ücretine hükmolunmasında isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar yararına ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki hükmün düzeltilerek onanmasına ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir. Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanıklar müdafinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve sanıklar müdafi Av. ......’ın temyiz istemlerinin incelenmesinde, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş sanık ... ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.