Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9755 Esas 2017/3025 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9755
Karar No: 2017/3025
Karar Tarihi: 21.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9755 Esas 2017/3025 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, adli para cezası verilen bir davanın hükümlüsünün ödeme yapmaması halinde hapse çevrilmesine karar verdiği için temyiz edildi. Yargıtay, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen kararın kanuna aykırı olduğunu ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiğini belirtti. Ancak, Yargıtay hükmün yeniden yargılamayı gerektirmediği için düzeltilerek onanmasına karar verdi ve TCK’nin 52/4. maddesi gereğince para cezasının hapse çevrilebileceği hususunun sanığa ihtar edilmesi gerektiğine karar verdi. Karar, 6545 ve 5275 sayılı kanunların ilgili maddelerine dayanarak verildi.

3. Ceza Dairesi 2016/9755 E. , 2017/3025 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafından “veya para cezasının hapse çevrilebileceği hususunun sanığa ihtarına” ibaresinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.