Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8648 Esas 2017/3023 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8648
Karar No: 2017/3023
Karar Tarihi: 21.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8648 Esas 2017/3023 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aslıye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık, basit yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle TCK’nin 58/3. maddesi uyarınca TCK'nin 86/2. maddesinde belirtilen seçenek cezalardan hapis cezası verilmesi gerekirken, bu ceza adli para cezasına çevrilmiştir. Ayrıca, hükmün içinde yer alan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine yönelik karar, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi ile çelişmektedir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Ancak, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm TCK'nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin çıkartılarak düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 58/3, 86/2, 50/2 ve CMUK'un 321 ve 322. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/8648 E. , 2017/3023 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sanık ...’nın temyiz dilekçesinin sanık sıfatıyla kendisi hakkında basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla, bu kapsamla sınırlı olarak yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58/3. maddesi uyarınca TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmesine rağmen, hükmedilen hapis cezasının TCK’nin 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi ve sonuç ceza adli para cezası olduğundan TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; ancak;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

.