5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/6451 Esas 2021/2047 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6451
Karar No: 2021/2047
Karar Tarihi: 23.02.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/6451 Esas 2021/2047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan sanıkları mahkum etti. Temyiz edilen kararın niteliği ve suç tarihi göz önünde bulundurularak dosya incelendi ve temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Mahkumiyet hükümleri eksik kovuşturma sonucu verildiğine dair tebliğnameye iştirak edilmemiştir. Ancak 7242 sayılı Kanun kapsamında sanıklar lehine hükümler içerdiği belirtilen düzenlemeler yapılmıştır. Bu nedenle, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunludur. Ayrıca, sanık hakkında TCK'nin 43/1 maddesinin tartışılması zorunludur. Sonuç olarak, kararın bozulduğu ve yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması için dosyanın mahkemesine gönderildiği belirtilmiştir. Kanun açıklamaları ise 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri, 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi, 5/2. maddesi ve geçici 12. maddesi olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/6451 E. , 2021/2047 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Tüm dosya kapsamı, sanık savunmaları ve mevcut delil durumuna göre mahkumiyet hükümlerinin eksik kovuşturma sonucu verildiğine ilişkin tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümlerden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre de,
Sanık ..."nın temyize konu davada farklı tarihlerde gerçekleşen üzerine atılı eylemeleri yönünden ,sanık hakkında TCK"nin 43/1 maddesinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olmakla, HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle, 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesine göre sanıkların kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 23.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.