Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/89 Esas 2021/1731 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/89
Karar No: 2021/1731

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/89 Esas 2021/1731 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen 2021/89 E. ve 2021/1731 K. numaralı karar, bir boşanma davasına ilişkindir. Davacı kadın tarafından tazminatlar ve nafakaların miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı kadının lehine takdir edilen maddi tazminatın az olduğuna karar vermiş ve Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alarak daha uygun bir miktar tazminat takdir edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Aynı şekilde davacı kadın lehine takdir edilen yoksulluk nafakasının da az olduğuna hükmeden mahkeme, daha uygun bir miktarda nafaka verilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Kararın bozulması gerektiği sonucuna varan mahkeme, kararda bahsi geçen kanun maddelerini ayrıntılı bir şekilde belirtmemiştir.

2. Hukuk Dairesi 2021/89 E. , 2021/1731 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) ve (3.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2021 (Prş.)