MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez)
HÜKÜM : Zincirleme olarak beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Uygulamaya göre de;
-2-
Sanık hakkında ilk derece mahkemesinin 21.06.2013 gün ve 2011/161 Esas, 2013/170 sayılı ilk Kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 103/1, 103/6, 43, 62. maddeleri gereğince 14 yıl 9 ay 15 gün hapis cezasına hükmedildiği, Dairemizce verilen 24.02.2014 tarihli karar ile şartları oluştuğu halde TCK"nın 103/3. maddesinin uygulanmaması ve hesap hatası nedeniyle sonuç cezanın 14 yıl 4 ay 15 gün yerine 14 yıl 9 ay 15 gün olarak fazla belirlenmesi hususlarının kazanılmış hak saklı tutulmak kaydıyla bozma nedeni yapıldığı, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma öncesi tayin edilen 14 yıl 9 ay 15 gün hapis cezasının sanık yönünden ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak oluşturacağı gözetilmeksizin bozma kararı sonrası mahkemece yapılan yargılama neticesinde kurulan ikinci hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı olarak sonuç cezanın 14 yıl 9 ay 15 gün yerine 14 yıl 4 ay 15 gün olarak belirlenmesi ve kazanılmış hakka ilişkin düzenleme maddesi olarak da 1412 sayılı CMUK"nın 326/son yerine, karar tarihinde yürürlükte olmayan 5271 sayılı CMK"nın 307/4. maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sonuç ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.