Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9299 Esas 2019/18160 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9299
Karar No: 2019/18160
Karar Tarihi: 27.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9299 Esas 2019/18160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ve suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilemez olduğundan müdafilerinin temyiz istemi reddedildi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde ise, hükümlerin istem gibi onanmasına karar verildi. Sanıkların cezaları 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'na göre belirlendi ve Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararına göre hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 143 ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/9299 E. , 2019/18160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
S. SÜRÜKLENEN ÇOCUKLAR : ...,...
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık ve suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın ve suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ve suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan uygulama yapılırken 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesince belirlenen 2 yıl hapis cezasından, aynı yasanın 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında artrım yapılırken 2 yıl 4 ay yerine, 1 yıl 4 ay olarak yazılması, sonraki uygulamaların doğru olması karşısında bozma nedeni yapılmamış, yine sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 27/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.