Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremez durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan ödemelerin rücuen tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde, davanın davalı ... yönünden reddine, diğer davalı şirket yönünden kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde oldukları anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa"nın 21. maddesi olup, anılan maddenin 1. fıkrası ile “iş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.” düzenlemesi getirilmiştir.
Rücû davaları, kusur sorumluluğuna dayanmakta olup, iş kazasında kusurlu olanlar davacı Kurum"un rücû alacağından kusurları karşılığı sorumludur. Kusurun belirlenmesinde ise; zararlandırıcı sigorta olayının ne şekilde oluştuğunun, dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak belirlenmesi ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, konusunda uzman sayılacak kişilerden oluşturulacak bilirkişi heyetinden, aynı olay nedeniyle daha önce açılmış ve kesinleşmiş tazminat dosyasındaki kusur raporları ile çelişki oluşturmayacak şekilde kusur oran ve aidiyeti konusunda rapor alınması gereklidir.
Somut olayda, davalı şirkete ait işyerinde gönye burunlu daire testerede çıta keserken sol elini testereye kaptırması sonucu sol el işaret parmağının kopması şeklinde gerçekleşen iş kazası hakkında düzenlenen kusur raporunda, davalılardan işveren ... Mak.İnş.Ltd.Şti."nin %78 davalı şirket müdürü ... %2 ve kazalı sigortalının %20 oranında kusurlu oldukları belirtilmiş, ancak Mahkemece,davalı ..."nın ceza dosyasında kesinleşmiş mahkumiyet kararı bulunması nedeniyle bilirkişi tarafından bir miktar kusur verilmiş ise de ceza mahkemesinde tüzel kişiliğin yargılanamaması nedeniyle davalının şirket yetkilisi olması nedeniyle ceza aldığı,ancak olayda şahsi kusurunun tespit edilemediği gerekçesiyle ... ya verilen kusur miktarı şirket kusuru olarak değerlendirilmiş ve adı geçen davalı yönünden dava reddedilmiş,diğer davalı şirket yönünden dava kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Hakim, bilirkişi raporu ile bağlı değildir. Ancak, hakim kendisini bilirkişi veya bilirkişi kurulu yerine koyamaz. Özel ve teknik bilgiyi gerektiren konularda şahsi bilgisi ile kusur belirleyemez. Bu görüşü Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2.4.1986 gün ve 1984/4-847 E, 1986/338 K; 8.11.1995 gün ve 1995/19-601 E, 938 K; 2.4.2003 gün ve 2003/4-185 E, 263 K; 7.3.2007 gün ve 2007/11-94 E, 113 K; 19.3.2008 gün ve 2008/11-262 E, 260 K; 14.5.2008 gün ve 2008/11-392 E, 377 sayılı kararları da doğrulamaktadır.
Hakim özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde şahsi bilgisi ile kusur belirlemesi yapamayacağına göre, yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılması gerekecektir. Bu görüş de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 8.12.2004 gün ve 2004/4-642 E, 648 K; 2.3.2005 gün ve 2005/11-81 E, 118 K; 30.1.2008 gün ve 2008/11-42 E, 45 K; 5.11.2008 gün ve 2008/4-655 E, 664 sayılı kararlarında vurgulanmıştır.
Yukarıda belirtilen hukuki ve fiili durumlar ışığında, Mahkemece, davalı şirket yetkilisi ...’nın ceza davasında hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği hususu da gözetilmek suretiyle mevzuat kapsamında iş kazasının gerçekleştiği iş kolu ile işçi sağlığı ve iş güvenliği alanında uzman kişilerden seçilecek bilirkişi kurulundan yeniden oluşa uygun kusur raporu alınmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve araştırma sonucu davanın kısmen kabulü yönünde karar verilmesi, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.