Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3874 Esas 2018/8815 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3874
Karar No: 2018/8815
Karar Tarihi: 06.11.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3874 Esas 2018/8815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Sanığa, 2005 yılına ait kayıt ve belgeleri ibraz etmesi için usulüne uygun tebligat yapılmış, ancak 5409 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihi dikkate alınmadan ceza adli para cezası olarak belirlenmiştir. Mahkeme kararında, ceza adli para cezası olduğu için tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı, yargılama giderleri hesaplanırken 20,00 TL'nin altında kalan miktarın hazine yerine sanığa yükletilmesinin yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu sebeple hüküm BOZULMUŞ, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen hususların Kanun'un ilgili madde uyarınca düzeltilerek hüküm fıkrasında yer alması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5409 sayılı Kanun'un 23. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2 maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/3874 E. , 2018/8815 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığa, 2005 yılına ait kayıt ve belgeleri ibraz etmesi için 13.04.2010 tarihinde usulüne uygun olarak yapılan tebligat sonucunda, kanun gereği tanınan 15 günlük sürenin bittiği 29.04.2010 suç tarihinden önce, 03.07.2009 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5409 sayılı Kanun’un 23. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2 maddesi gereğince hapis cezasının alt sınırının 18 aya yükseltildiği gözetilmeden, 1 yıl olarak uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"la eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığı dikkate alınmadan hazine yerine sanığa yükletilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin bölümün çıkarılması ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “15,00 TL yargılama giderinin hüküm tarihi itibarıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan -20,00 TL"den- daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi gereğince hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.