MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 01/03/2016 gün ve 2008/307 - 2016/129 sayılı kararı onayan - bozan Daire"nin 15/03/2018 gün ve 2016/8274 - 2018/2046 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin devir yolu ile EGO Genel Müdürlük otobüslerine reklam alınmasına ilişkin 29.01.1997 tarihli sözleşmeye 15.05.1997 tarihinde taraf olduğunu, davacı tarafından sözleşmenin 5. maddesine uygun yer teslimi yapılmadığından müvekkilinin verimli çalışma olanağı bulamadığını, hatta sözleşmenin 7. maddesiyle davalıya ödenmesi zorunlu kılınan (660.000) USD’ye dahi yaklaşılamadığını ileri sürerek, (561.697) USD zarar ile ilk iki sözleşme yılına ait (1.509.893 USD kâr yoksunluğunun faiziyle davalıdan tahsilini, sözleşmenin 7. maddesinin iptalini, ikinci sözleşme döneminde yapılan iş miktarının (660.000) USD’den mahsubu ile bakiyesinden dolayı müvekkilinin borçlu olmadığının tespitini ve teminat mektubunun paraya çevrilmesinin tedbiren durdurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuş, birleşen davada ise, davalı ... İnş. San. ve Dış Tic. Ltd. Şti.’nin sözleşmenin 7. maddesini ihlal ederek ikinci ve üçüncü dönemlerde yıllık garanti edilen (660.000) USD’nin altında ödeme yapılması nedeniyle İdare Encümeni’nin 29.07.1999 gün ve 260 sayılı kararı ile sözleşmenin feshi ile teminatın irat kaydedilmesine karar verildiğini ileri sürerek, (1.040.678) USD’nin faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Atik İnş. San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. vekili, birleştirilen davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, asıl davanın reddine, birleşen davanın kısmen kabulüne, ikinci dönem için 383.200,00 USD’nin 4. ayın bitimi olan 15.11.1998 tarihinden itibaren yedi gün içinde, üçüncü dönem için 294.739,73 USD alacağın ilk ayın sonu olan 15.08.1999 tarihi sonuna kadar 3095 sayılı Kanun’un 4/a maddesi gereğince devlet bankalarının anılan yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine asıl davada verilen karar Dairemizce onanmış, birleşen davaya yönelik karar resen bozulmuştur.
Taraf vekilleri, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 151,80 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 954,90 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen taraflardan ayrı ayrı alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.