Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9306 Esas 2021/3472 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9306
Karar No: 2021/3472
Karar Tarihi: 12.04.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9306 Esas 2021/3472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın 2240 TL adli para cezasına çarptırılmasına karar vermiştir. Temyiz istemiyle dosya incelendiğinde, mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu ve suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz isteminin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, sanık müdafinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık, TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen hükümler dikkate alındığında, adli para cezalarıyla ilgili hükümler belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilen adli para cezaları, 2000 TL'ye kadar kesin nitelikte kabul edilir. Ancak, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca, 14.04.2011 tarihine kadar temyiz edilebilirler. 14.04.2011 tarihinden sonra, doğrudan hükmedilen adli para cezaları 3000 TL'ye kadar kesin nitelikte olarak kabul edilir.

12. Ceza Dairesi 2019/9306 E. , 2021/3472 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan 22.02.2016 tarihinde verilen 2240 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından sanık müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE; 12.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.