Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7979 Esas 2019/3959 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 53/1-a-b-d-e, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Olay günü sanığın idaresindeki elektrikli bisikletle, meskun mahal içindeki, 3 şeritli ve tek yönlü, asfalt kaplama, aydınlatmasız yol üzerindeki refüj arasındaki boşluktan dönüş yapmak için aracını yönlendirdiği esnada, solundan doğru gelen katılan motosikletlinin, elektrikli bisiklete sol tarafından çarpması neticesinde katılanın 2. dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, asli kusurlu olduğu kabulüyle cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında belirlenen temel cezada TCK"nın 89/2-b maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi