Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/7819 Esas 2015/1391 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Alaçam Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/01/2014
NUMARASI : 2010/527-2014/17

Davacı Y. Küre Organik Ür. Tar. Hay. San. Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat Ahmet Aydın tarafından, davalı A. İnş. San. ve Tic. A.Ş. aleyhine 01/09/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/01/2014 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili, duruşmasız olarak incelenmesi de davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 10/02/2015 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı şirket vekili Avukat Faruk geldi, karşı taraftan davacı şirket adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacı, davalı şirket tarafından yapılan yol çalışması sırasında dere yatağına bağlantıların kapatılması nedeniyle 16/07/2010 tarihinde yağan yağmurun davacının işlettiği Tavuk Çiftliği ve Yem Fabrikasını su basmasına neden olduğunu belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak maddi tazminat talebinde bulunmuştur.
Yargılama sırasında görüşüne başvurulan ve hükme esas alınan 11/11/2013 tarihli üç kişilik bilirkişi raporunda, zararın meydana gelmesinde davalının %75, dava dışı Karayolları Genel Müdürlüğü"nün ise %25 oranında kusurlu olduğu belirtilmiş, davacı ise kusursuz bulunmuştur.
Davacı, dava dilekçesinde kusursuz olduğunu belirtmiş, davalının ise müteselsil sorumluluk hükümlerine göre sorumlu olduğundan meydana gelen zararın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Yerel mahkemece 11/11/2013 tarihli kusur raporu esas alınarak davalının %75 kusuruna isabet eden tazminat miktarına hükmedilmiş olması, kusursuz bulunan davacıya dava dışı kişinin %25 kusurunun yüklenmesi sonucunu doğurur. Yerel mahkemece davalının müteselsil sorumluluk hükümlerine göre belirlenen tazminatın tamamından sorumlu tutulması gerekirken açıklanan şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Dava dilekçesinde olayda zarar gören tesisin istinat duvarının onarım bedelinin de tahsili talep edildiği ve bilirkişiler tarafından onarım bedeli belirlendiği halde bu kalem istek ile ilgili karar verilmemiş olması nedeni ile de karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2 ve 3) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA; davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.