Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/15814 Esas 2016/1424 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında TCK’nın 188/3 ve 4. maddelerine göre belirlenen 7 yıl 6 aylık hürriyeti bağlayıcı cezadan TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapıldığında ceza 9 yıl 4 ay 15 gün yerine 8 yıl 16 ay 15 gün olarak belirlenmiş ise de; TCK’nın 62. maddesinin uygulanması ile sonuç olarak belirlenen 7 yıl 9 ay 22 gün hapis cezası doğru olduğundan bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrıca soruşturma yürütülen mahkemede tanık olarak dinlenilen ... ve ... isimli şahısların üst aramalarında ele geçen uyuşturucu maddelerin ele geçirilmesi sırasında, 2559 sayılı PVSK"nın 9. maddesi kapsamında verilmiş "önleme arama kararı" ya da CMK’nın 116,117 ve 119. maddelerine uygun şekilde verilmiş "adli arama kararı" veya "yazılı adli arama emri" bulunup bulunmadığı araştırılarak sonuçlarına göre sanık hakkında TCK’nın 43. maddesinde yazılı zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırmayla hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, 09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.