Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/10506 Esas 2017/4570 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10506
Karar No: 2017/4570
Karar Tarihi: 09.10.2017

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/10506 Esas 2017/4570 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, onaltı yaşındaki bir mağdura yönelik cinsel istismarın basit cinsel istismar suçunu oluşturduğunun fark edilmediği için suçun yanlış şekilde basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet verildiği belirtilmiştir. Sonrasında yürürlüğe giren kanunlar göz önünde bulundurularak, suçun işlendiği dönemdeki ve sonraki kanunların hükümleri karşılaştırılarak lehe olanının uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiği hatırlatılarak, yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 102, 103, 104, 105 ve 7/2 maddeleri, 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri, 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/10506 E. , 2017/4570 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde onaltı yaşı içerisinde bulunan mağdureye yönelik cinsel istismar eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanunun 102/1. maddesinde yer alan basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 13. maddesi ile TCK"nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
-2-
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.