Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9115 Esas 2017/2944 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9115
Karar No: 2017/2944
Karar Tarihi: 20.03.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9115 Esas 2017/2944 Karar Sayılı İlamı

Özet:

3. Ceza Dairesi tarafından 2016/9115 E. ve 2017/2944 K. sayılarıyla verilen kararda, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından, sanıkların kamu görevlilerine şiddet ve cebir uygulamasını, mağdurların işlerini engellemek amaçlı gerçekleştirdikleri kabul edilmeyerek, sanıkların kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmektedir. Kararda, sanıkların temyiz itirazları reddedilerek, hükmün istem aykırı olarak ONANMASINA karar verilmiştir. Ancak, sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazında, ceza belirlenirken bazı yasal düzenlemelerin göz ardı edildiği, bu nedenle temyiz itirazının kabul edildiği ve hükmün BOZULMASINA karar verildiği belirtilmektedir. Bu yasal düzenlemeler; 5237 sayılı TCK'nın 61. ve 53. maddeleridir. 61. madde kapsamında suç kastının yoğunluğu, suç konusunun önemi ve meydana gelen zararın ağırlığı gibi hususlar dikkate alınarak ceza belirlenirken, 53. madde kapsamında ise Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği bazı hükümler nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2016/9115 E. , 2017/2944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının 26.04.2013 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden hükümleri sanıklar lehine temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıkların mağdur kamu görevlilerine yönelik uyguladıkları şiddet ve cebir eylemlerini mağdurların bir kamu görevini yerine getirmelerini engellemek amaç ve kastıyla gerçekleştirmedikleri gerekçesiyle sanıkların sabit olan eylemlerine uyan suçun mağdurların yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle kasten yaralama olduğunu kabul eden mahkemenin uygulamasında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki suç vasfına ilişkin bozma istemli görüşe iştirak edilmemiştir.
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, suç kastındaki yoğunluk, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken, sanığın mağdur ..."u ittirmekten ibaret olduğu kabul edilen eylemi nedeniyle kasten yaralama suçundan kurulan hükümde temel cezanın üst sınırdan tayin edilmesi suretiyle orantılılık ilkesine aykırı davranılması,

b) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.