Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/186 Esas 2019/3927 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/186
Karar No: 2019/3927
Karar Tarihi: 25.03.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/186 Esas 2019/3927 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuştur. Mahkeme, davacının tale binin kısmen kabulüne karar vererek, davalı Hazineden 6.588.91 TL maddi, 1000 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine hükmetmiştir. Ancak, davacının başvurusu sonucu Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından davacı lehine 7.500 euro manevi tazminata hükmedildiğinden, davacının tekrar manevi tazminat talep hakkı bulunmadığı gerekçesiyle bu talebin reddi yerine kabul edilmesine karar verilmiştir. Davacı tarafından hükmolunacak tazminata haksız tutuklama tarihinden itibaren faiz işletilmesi talebinde bulunulmuş ancak, hükmolunan maddi ve manevi tazminatlara infaz tarihinden itibaren faiz işletilmiştir. Bu durum kanuna aykırı olduğundan, kararın bozulmasına hükmedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/186 E. , 2019/3927 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 6.588.91 TL maddi, 1000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ile davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, tazminat talebinin dayanığını oluşturan Cizre Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/233 Esas ve 2005/405 karar sayılı ceza dosyasında aldığı mahkumiyet hükmü gereği cezaevinde kaldığını da vurgulayarak Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine başvurusu üzerine mahkemenin bu durumu dikkate alıp, 18/06/2013 tarihli 8029/07 başvuru numaralı kararı ile davacı lehine 7.500 euro manevi tazminata hükmolunduğunun anlaşılması karşısında, davacının tekrar manevi tazminat isteme hakkı bulunmadığı gerekçesi ile buna ilişkin talebinin reddi yerine yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kabule göre de;
Davacı tarafça dava dilekçesinde, hükmolunacak tazminata haksız tutuklama tarihinden itibaren faiz işletilmesi talebinde bulunulduğu halde, hükmolunan maddi ve manevi tazminatlara infaz tarihinden itibaren faiz işletilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.