Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14126 Esas 2018/2298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 18. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19/11/2013 tarih ve 2013/114-2013/370 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından müvekkili şirkete ait taşınmazın istinat duvarları önüne çok sayıda bilboard konularak muhtelif firmaların reklamlarının yapıldığını, davalının eyleminin istinat duvarlarının kullanımını ortadan kaldırdığını, bu reklam panolarında müvekkilinin rekabet içinde olduğu firmaların reklamlarının da halka sunulabileceğini, davalının kullanımının mülkiyet sınırlarını aşması nedeniyle komşuluk hukuku ile de bağdaşmadığını ileri sürerek, müvekkili tarafından mağaza olarak kullanılan taşınmazın istinat duvarlarını kapatmak sureti ile konulan muhtelif sayıda bilboardların oluşturduğu muarazanın men"i ile bilboardların yerinden kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, istinat duvarlarının yolun sanat yapıları arasında bulunduğunu ve yolun ayrılmaz-bütünleyici parçası olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, tüm dosya kapsamına göre, muaraza teşkil ettiği ileri sürülen panoların davacıya ait istinat duvarı üzerinde değil davalı ..."ye ait kaldırım üzerinde bulunduğu, maliki bulunduğu taşınmazın istinat duvarlarını kendi reklamını yapmak için kullanamadığını ileri süren davacının bu duvar üzerinde reklam yapmasının, Belediye Kentsel Tasarım Müdürlüğünün iznine tabi olup bu yönde verilmiş bir izin de bulunmadığı, davalının reklam panolarının duvara bir zararının da söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.