MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, işyerinde 2011 yılı Kasım ayından sonra üç vardiyalı sisteme geçildiğini, fazla mesailer yapılmadığını, hafta tatillerinde ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma olmuşsa dahi bunların karşılığının ödendiğini veya serbest zamanlı izin olarak kullandırıldığını, önceki dönemlere ilişkin fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve hafta tatili alacak taleplerinin yerinde olmadığını, en son davacıya ibraname imzalatıldığını, ödemelerin yapıldığını ve alacağının kalmadığını varsa dahi zamanaşımına uğramış olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık anlatımlarına göre, davacının 2011 yılı Kasım ayına kadar 2 vardiya sisteminde 12 saat çalıştığı ve ayrıca 2 gün 21.00"e kadar çalıştığı; 13.11.2009 tarihinden itibaren 6 ay süre ile 8.30-21.00 arası Cumartesi günü de çalıştığı, bu dönem 40 dakika ara dinlenme olduğu kabul edilerek hesap yapılmıştır. Öncelikle, davacının 13.11.2009 tarihinden itibaren 6 ay 8.30-21.00 arası 6 gün çalışma yapıldığı kabul edilmiş ise de, bu kabule beyanları esas alınan tanıklarının davalı aleyhine davaları bulunmakta olup yan delillerle desteklenmeden tek başına husumetli tanık anlatımına itibar edilmesi mümkün değildir. Davacının davalı işverenle husumeti bulunmayan tanığının ise belirtilen çalışma şeklini destekleyen bir beyanı bulunmamaktadır.İşverenin 13.11.2009 tarihinde yapmış olduğu duyuruda, belirtilen çalışma saatleri arasında çalışacak işçilerin isimleri bildirilmiş olup davacının ismi bulunmamaktadır. Şu halde, davacının 13.11.2009 tarihinden itibaren 6 ay süre ile 8.30-21.00 arası 6 gün çalışma yaptığının kabulü hatalı olmuştur. Davacının husumetli olmayan ve davacı ile 2008 yılından 2011 yılının sonuna kadar çalıştığını beyan eden tanığının beyanından davacının 2011 yılı sonuna kadar 08.00-20.00 arası haftanın 6 günü çalıştığı sonucuna varılmaktadır. Açıklanan nedenle, Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplama yapılan dönem için davacının haftanın 6 günü 08.00-20.00 arası çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 14.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.