Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/35365 Esas 2016/6912 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/35365
Karar No: 2016/6912
Karar Tarihi: 23.03.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/35365 Esas 2016/6912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, evlilik nedeniyle iş akdini haklı olarak feshettiği iddiasıyla kıdem tazminatı alacağının ödetilmesini istemiştir. Davalılardan biri, husumet ve esastan, diğer davalı ise sadece davacının kendileri nezdinde çalıştığı süreden sorumlu olduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ise, davacının evlilik nedeniyle iş akdini feshettiği gerekçesiyle isteğin kabulüne karar vermiştir. Temyiz edilen kararda, davacının talep ettiği kıdem tazminatı miktarına dava tarihinden itibaren, ıslahla artırdığı kısma ise ıslah tarihinden itibaren faiz talebinde bulunduğu halde tüm alacağa fesih tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatalı olduğu belirtilmiştir. Bu yanlışlığın düzeltilmesi için hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtilerek, kanun maddeleri HMK'nun geçici 3/2. maddesi ve HUMK'nun 438/7. maddesi olarak açıklanmıştır.

9. Hukuk Dairesi 2014/35365 E. , 2016/6912 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, evlilik nedeniyle iş akdini haklı olarak feshettiği iddiasıyla kıdem tazminatı alacağının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan Üniversite Rektörlüğü, husumet ve esastan, diğer davalı ise, sadece davacının kendileri nezdinde çalıştığı süreden sorumlu olduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının evlilik nedeniyle iş akdini feshettiği gerekçesiyle isteğin kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar avukatları temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar avukatlarınca aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının dava dilekçesinde talep ettiği kıdem tazminatı miktarına dava tarihinden itibaren, ıslahla artırdığı kısma ise ıslah tarihinden itibaren faiz talebinde bulunduğu halde HMK’nun 26. maddesinde düzenlenen taleple bağlılık kuralı gözetilmeden tüm alacağa fesih tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının kıdem tazminatına ilişkin pragrafının tamamen silinerek yerine;
“5.731,30 TL kıdem tazminatının 1.000,00 TLsinin. dava tarihi olan 09.08.2012 tarihinden itibaren, bakiyesinin ıslah tarihi olan 18.07.2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,” pragrafının yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.03.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.