MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihlerine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ...’ın tüm aşamalarda atılı suçlamaları reddettiği, sanık ...’in atfı cürum niteliğindeki beyanları dışında, sanık ...’ın üzerine atılı suçları işlediği yönünde her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediği bu nedenle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, sanığın üzerine atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraati yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Hükümden sonra 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik yapılmasına dair kanunun 26. maddesi ile değişiklik 5271 sayılı CMK‘nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK‘nun 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması karşısında 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanık ..."ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
3-Mağdurların ikamet ettiği evden çalınan iki bilgisayarın olay üzerinden kısa sayılacak bir süre olan beş gün geçtikten sonra sanık ...’te yakalandığı ve sanığın satın aldığını söyleyerek işaret ettiği 4 ayrı şahsın da atılı tüm suçlamaları reddettiği olayda, hırsızlık suçundan da sabıkalı olan sanığın soyut ve suçtan kurtulmaya yönelik savunmasına itibar edilerek, delillerin takdirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın eyleminin hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını oluşturacağı gözetilmeksizin, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan hüküm kurulması,
4-Sanık ..."ın konut dokunulmazlığının ihlali suçunu birden fazla kişiyle birlikte işlediğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmaksızın sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanması,
5-Sanık ... hakkında, suça konu bilgisayarların birden fazla kişiye ait olduğunu bilemeyeceği hususu mahkemece kabul edildikten sonra sanık hakkında somut olayda şartları bulunmayan 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
6-Sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Bursa 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/507 Esas 2014/806 Karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK’nun 58. madde hükümleri uygulanmasına rağmen sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin hükümde belirtilmemesi,
7) Sanık ..."ın adli sicil kaydındaki en ağır ilam niteliğinde olan Çine Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/1 Esas 2007/55 Karar sayılı 10.04.2014 infaz tarihli 5237 sayılı TCK’nun 297. maddesi gereği hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin ilam yerine, İzmir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1427 Esas 2012/1213 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi gereği hükmedilen 09.12.2014 kesinleşme tarihli 2 yıl hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması ve yine tekerrüre esas alınması gereken Çine Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/1 Esas 2007/55 Karar sayılı ilamında tekerrür hükümlerinin uygulanmış olması sebebiyle sanık hakkında ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin hükümde belirtilmemesi,
8) Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanık ...’ın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.