Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.05.2019 gün ve 2018/429 Esas, 2019/273 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 09.07.2019 gün ve 2019/2040 Esas, 2019/1685 Karar sayılı hükmünün sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 10.03.2020 gün ve 2019/7475 Esas, 2020/1890 sayılı bozma yönündeki kararıyla ilgili İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesince direnilerek kurulan 08.10.2020 gün ve 2020/165 Esas, 2020/368 Karar sayılı ilamın sanık ... müdafisi ile katılan Bakanlık vekilince temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 10.03.2020 gün ve 2019/7475 Esas, 2020/1890 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup, ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 08.10.2020 gün ve 2020/165 Esas, 2020/368 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.