Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10035 Esas 2018/2296 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10035
Karar No: 2018/2296
Karar Tarihi: 02.04.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10035 Esas 2018/2296 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın sonucunda asliye ticaret mahkemesi 619,99 TL'nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar vermiştir. Ancak, davalı tarafın temyiz istemi HUMK'un 427/2. maddesi uyarınca reddedilmiştir çünkü miktar 2080 TL'nin altındadır. Kararın gerekçesi, 5219 sayılı Kanun ile değişik HUMK'un 427/2. maddesi hükmüdür. Bu madde gereği, miktar veya değeri 1000 TL'yi geçmeyen davalarda nihai kararlar kesindir. Miktarın ve kanun maddelerinin belirtilerek ayrıntılı bir şekilde açıklanması istenmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2016/10035 E. , 2018/2296 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02.04.2015 gün ve 2014/95-2015/235 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"un 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, ecrimisil talep edildiği, davaya esas değerin 10.000,00 TL olarak belirtildiği, mahkemece 619,99 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verildiği anlaşılmıştır. Bu itibarla, davalı ... aleyhine hükmedilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ... vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ..."ye iadesine, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.