Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1010 Esas 2020/19900 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1010
Karar No: 2020/19900
Karar Tarihi: 29.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1010 Esas 2020/19900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Sonrasında, sanık lehine olan düzenlemeler dikkate alınarak yapılan değerlendirme sonucunda, yerel mahkemenin ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen hükümlere göre, eşyanın değerinin hafif veya pek hafif olması durumunda verilecek cezalar yarıya veya üçte birine kadar indirilirken, 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra ise, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiğini belirtmiştir. Bu değerlendirmeler yapılırken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da göz önünde bulundurulmuştur.

7. Ceza Dairesi 2018/1010 E. , 2020/19900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık ... lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.