Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11007 Esas 2018/2507 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11007
Karar No: 2018/2507
Karar Tarihi: 01.03.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11007 Esas 2018/2507 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar hakkında kurulan mala zarar verme suçuna yönelik adli para cezasının temyiz edilemeyeceğine karar vermiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemleri ise reddedilmiştir. Ancak, müdafiilerinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği anlaşıldığından TCK'nın 62. maddesi hakkında değerlendirme yapılmamıştır. Bu nedenle, mahkeme hükmü kısmen bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve TCK'nın 62. maddesi geçmektedir.

17. Ceza Dairesi 2016/11007 E. , 2018/2507 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkındamala zarar verme suçuna yönelik kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin 20.05.2014 tarihli celsede lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettiği anlaşılmakla; TCK"nın 62. maddesi hükümleri hakkında değerlendirme yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 01.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.