1. Ceza Dairesi 2015/2730 E. , 2016/703 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, kasten yaralamaya teşebbüs, taksirle yaralama, hakaret.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-a- Katılanların duruşmalı inceleme isteme yetkisi bulunmadığından, vekillerinin bu husustaki isteminin, CMUK’nun 318. maddesi,
b- Maktulden katılanların, mağdur . yönelik olası kastla yaralama suçundan dolayı açılan davaya katılma ve kurulan hükmü temyize yetkileri bulunmadığından, vekillerinin sanık . hakkında bu mağdura yönelik kurulan hükme yönelik temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi,
Uyarınca reddine karar verilmiş,
c- Sanık .hakkında kasten yaralama ve sanık . hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, temyizi kabil olmayıp itiraz yasa yoluna tabi bulunduğundan ve mahallince değerlendirme yapıldığından inceleme dışı bırakılmıştır.
2-A- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ... hakkında maktule yönelik hakaret suçunun karşılıklı olarak işlendiği kabul edilerek ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık . müdafilerinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, suç vasfına, haksız tahrikin derecesine vesaireye; katılanlar vekilinin öldürme suçunun tasarlanarak işlendiğine vesaireye; o yer Cumhuriyet Savcısının haksız tahrik bulunmadığına, sanık . mağdur . yönelik eylemi nedeniyle kasten yaralama suçundan cezalandırılması gerektiğine, sanık. hakaret suçunun karşılıklı işlenmediğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK"nun 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanık . hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hükümde yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re"sen de temyize tabi olan hüküm ile sanık . hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B- Sanık.hakkında mağdur . yönelik eylemi nedeniyle verilen düşme hükmü yönünden yapılan incelemede;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanık .. arkadaşları ..., ... ile birlikte mağdur ... bulunduğu kum ocağına gittikleri, orada bir süre kaldıktan sonra hep birlikte araç ile evlerine giderken maktul tarafından durdurulmaları üzerine gelişen kavga sırasında sanığın, 1-2 metre mesafeden av tüfeği ile bir kez ateş ederek maktulü kafa bölgesinden isabet ile öldürdüğü, dağılan saçmalardan bir tanesinin mağdur . sol zygoma bölgesinden etkisi basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı sanığın, kendi arkadaşı olan . yönelik doğrudan kastının tespit edilemediği anlaşılan olayda; öldürme kastıyla maktule ateş ederken yakında bulunanların da isabet alarak yaralanabileceğini öngörebilecek durumda olan sanığın yaptığı atış sırasında mağdur. isabet alarak yaralanması eyleminin olası kastla yaralama suçunu oluşturduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nun 86/2,3-e, 21/2 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, yanılgılı değerlendirme sonucu taksirle yaralama olarak nitelendirilip yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 23/02/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
23/02/206 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı . huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat . yokluğunda 03/03/2016 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.
