Esas No: 2021/23207
Karar No: 2022/3316
Karar Tarihi: 07.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23207 Esas 2022/3316 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçlamasıyla açılan davada, ilk derece mahkemesince verilen beraat hükmü, yapılan inceleme sonucu temyiz eden tarafın gerekli sebepleri göstermediği için reddedilmiş ve beraat hükümleri kabul edilmiştir. Mağdureye tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı olmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz istemleri reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, CMK'nın 294/1. ve 298. maddeleri kararda yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Beraat
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... müdafisi ile mağdure vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık ... müdafisinin süre tutum talebini içerir dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyip, gerekçeli karar tebliğinden sonra ayrıca gerekçeli temyiz dilekçesi sunmadığı ve mevcut akıl hastalığı nedeniyle reşit mağdureye vasi tayin edilen müşteki ...’in, duruşma ifadesinde şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, mağdureye tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 07.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.