Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6694 Esas 2019/18090 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6694
Karar No: 2019/18090
Karar Tarihi: 26.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6694 Esas 2019/18090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmiştir. Konut dokunulmazlığını ihlal suçuna ilişkin temyiz istemi reddedilirken, hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi ise kabul edilmiştir. Daire, sanığın müştekinin evinde gofret yediği, meyve suyu içtiği ve 80 TL para çaldığını tespit etmiştir. Bu durumda, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır. Mahkeme kararına göre, kanun maddelerinin infaz aşamasında da gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Detaylı olarak incelenen kanun maddesi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve sanığın hırsızlık suçunda ceza alması halinde uygulanması gereken kanun maddesi ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesidir.
2. Ceza Dairesi         2019/6694 E.  ,  2019/18090 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    1. Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
    2. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
    Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
    Sanığın, müştekinin evinde gofret yediği, meyve suyu içtiği ve 80,00 TL para çaldığının anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı nazara alınarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.