Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6725 Esas 2019/18088 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6725
Karar No: 2019/18088
Karar Tarihi: 26.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6725 Esas 2019/18088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, iş yeri dokunulmazlığı suçu işlemekten mahkumiyet kararı verdi. Ancak hüküm fıkrasında suç adının konut dokunulmazlığını ihlal olarak yazıldığı fark edildi ve düzeltildi. Sanık, iş yeri dokunulmazlığı suçu birden fazla kişi tarafından işlendiği halde, sadece kendi suçu için cezalandırıldı. Temyiz için bozma talep edilmediği için bu hüküm onandı. Kanun maddeleri açıklandığında, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bazı hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği ve yargılama giderlerinin sanıktan tahsil edilmesi gerektiği açıklandı. Ancak, yargılama giderleri Devlet Hazinesi'nde tutulmalıdır. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/6725 E. , 2019/18088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kabul ve uygulamaya göre işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulduğu anlaşıldığı halde hüküm fıkrasında suç adının konut dokunulmazlığını ihlal olarak yazılmış olması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş; iş yeri dokunulmazlığı suçu birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği halde sanık hakkında bu suçtan kurulan hükümde TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde (9,00 TL) yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 26.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.