MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Ceza Genel Kurulu’nun 23/02/2016 tarih, 2013/13-592 Esas ve 2016/94 Karar sayılı kararında da kabul edildiği üzere, sanık ...’ın suça konu malzemelerden bazısını temyiz dışı sanıklar Mehmet Sait ve Özcan’a sattığını beyan etmesi üzerine kolluk tarafından bu şahıslara ulaşıldığında kendi rızaları ile satın aldıkları eşyaları iade etmeleri üzerine eşyaların mağdura iade edildiği ancak sanığın eşyaları sattığı bu kişilerden ücretlerini ödemek suretiyle geri alarak mağdura aynen iade etmek gibi bir davranışta bulunmadığı ve sanığın eşyayı satın alan üçüncü kişinin zararını karşılamaya yönelik bir çabasının olmadığı anlaşılmakla; sanığın 3. kişilerin zararını gidermeye yönelik bir girişiminin bulunmadığı, Ceza Genel Kurulu’nun 2013/152 Esas ve 2016/55 Karar sayılı kararındaki ilke ve kabuller karşısında, bu durumun TCK’nun 168. maddesi kapsamında bizzat pişmanlık gösterilerek gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabul edilemeyeceği, sanığın bu davranışının etkin pişmanlık şartlarını oluşturmamasına rağmen sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezada 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/2-h, 143 ve 168/1. maddeleri gereği belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Yasa’nın 62. maddesi gereği belirlenen oranda indirim yapılırken sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak eksik tayini ve nihayet sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu birden fazla kişiyle birlikte işlediği sabit olmasına rağmen hakkında 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesi gereği ceza artırımı yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükülmerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan Kastamonu E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık ...’ın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.