Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1892 Esas 2016/692 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1892
Karar No: 2016/692
Karar Tarihi: 22.02.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1892 Esas 2016/692 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs ve kasten yaralama suçlarının yargılandığı davada, bir sanığın savunması diğer sanığın savunmasını etkilediği için menfaat uyuşmazlığı olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle, avukatlık kanunu ve CMK'ya aykırı davranılarak aynı avukat tarafından savunmalarının yapılması sonucunda sanık ... kasten yaralama suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmış, diğer sanıklar ise öldürme teşebbüsünden beraat etmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/3, 29, 62. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2015/1892 E. , 2016/692 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanıklar ..., ... ve ... hakkında;
Katılan ..."ye yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan ayrı ayrı beraat.
Sanık ... hakkında;
Katılan ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan TCK"nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/3, 29, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; aynı öldürme ve öldürmeye teşebbüs eylemlerinin failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiği; somut olayda sanıklar Hüseyin ve ... arasında yakın akrabalık ilişkisi ve menfaat çatışması bulunduğu anlaşıldığından, savunmalarının ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1. ve 5271 sayılı CMK"nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, o yer Cumhuriyet savcısı, sanıklar müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 22/02/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.