MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... köyü 179 ada 22 ve 23 sayılı parseller sırasıyla 2874,58 m2 ve 2734,36 m2 yüzölçümü ve fındıklık vasfı ile davalı adına kayıtlıdır. Davacı Hazine vekili 10.08.2017 havale tarihli dilekçesi ile dava konusu taşınmazın eski hava fotoğrafı ve memleket haritasına göre orman vasfında olduğunu belirterek taşınmazın orman vasfı ile Hazine adına tescilini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile 179 ada 22 parselin orman vasfı ile Hazine adına tesciline, 179 ada 23 parsele yönelik davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı Hazine vekili tarafından 179 ada 23 parsele yönelik olarak istinaf edilmesi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin 30.10.2019 tarihli, 2019/1542 E.- 2019/1628 K. sayılı istinaf başvuru talebinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı Hazine vekili tarafından 179 ada 23 parsel yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, orman sayılan yer iddiasıyla açılan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1944 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşmiş orman kadastrosu, daha sonra 1975 yılında 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanunla değişik hükümleri uyarınca yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın 179 ada 23 parselin orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına
09/09/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.