Yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20781 Esas 2020/11559 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/20781
Karar No: 2020/11559
Karar Tarihi: 13.10.2020

Yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20781 Esas 2020/11559 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemine reddedildiği ve yaralama ve hakaret, katılan sanık ve diğer sanık hakkındaki suçlamalara dair temyiz isteğinin de reddedildiği belirtilmiştir. Kararın gerekçesinde, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanığa doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarına göre hükmün kesin nitelikte olduğu vurgulanmıştır. Kanun maddeleri açısından, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, hükümlerin kesinleşmesi ve duruşmalarda yapılması gerekenleri düzenlerken, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ise belli suçlarda doğrudan adli para cezası verilmesi hakkında hükümler içermektedir.

4. Ceza Dairesi 2020/20781 E. , 2020/11559 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen hükmün temyizinin incelenmesinde:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanığa doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarına göre hükmün kesin nitelikte olduğu cihetle, Yerel Mahkeme tarafından yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında yaralama ve hakaret, katılan sanık ... ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından verilen hükümlerin temyizinin incelenmesine gelince:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere, yükletilen suçlara, beraat ve ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik katılan sanık ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.