Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12572 Esas 2020/2431 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12572
Karar No: 2020/2431
Karar Tarihi: 12.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12572 Esas 2020/2431 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir dava sonucunda, sanıkların iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Temyiz itirazları incelendiğinde, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin onandığı, ancak hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde fazla ceza tayini yapıldığı için bozulmasına karar verildiği ifade ediliyor. Bu noktada, sanıkların hüküm giydiği TCK'nın 142/2-h maddesi uyarınca belirlenen cezanın aynı kanunun 143/1 maddesi uyarınca yarı oranında artırılması gerektiği detaylı bir şekilde açıklanıyor.

2. Ceza Dairesi 2019/12572 E. , 2020/2431 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I) Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz siteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar hakkında TCK"nın 142/2-h. maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 143/1. maddesi uyarınca ½ oranında artırım yapılırken 7 yıl 15 ay hapis cezası yerine, 8 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma kararının CMUK"nın 325. maddesi gereğince temyiz isteminde bulunmayan sanık ...’e de sirayetine, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanıklar ..., ... ve ... hakkında TCK"nın 142/2-h maddesi uyarınca belirlenen “5 yıl 6 ay” hapis cezasından aynı Kanun"un 143/1. maddesi uyarınca ½ oranında artırım yapılarak “7 yıl 15 ay” hapis cezası ile cezalandırılmalarına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.