Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11431
Karar No: 2018/8745
Karar Tarihi: 05.11.2018

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/11431 Esas 2018/8745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemekle suçlandığı davada mahkeme, sanığın faturalarla ilgisi olmadığı yönündeki savunmasını dikkate alarak beraat kararı vermiştir. Ancak beraat kararına yapılan temyiz talebi üzerine Yargıtay, dosyada bulunan faturaların incelenmediği, faturaların zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmediği ve her takvim yılında işlenen suçların ayrı ve bağımsız suçlar olduğu gözetilmeden tek beraat hükmü kurulduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi: Faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunu belirtmektedir.
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi, 3. fıkrası: Belirli koşullar altında zorunlu belgelerin vergi kanunları bakımından düzenlenmemiş sayılacağını belirtmektedir.
- CMK'nın 48. maddesi: Tanık sıfatıyla dinlenen kişilerin çekinme haklarını düzenlemektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Temyiz edilecek kararlar hakkında belirli usul ve esasları düzenlemektedir.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Kararların bozulması durumunda yapılacak işlemleri belirlemektedir.

11. Ceza Dairesi 2016/11431 E. , 2018/8745 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığın, suç konusu faturaları düzenleyen şirketle bir ilgisinin bulunmadığını, sahte fatura düzenlenmediğini savunması nedeniyle, suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması; suç konusu faturalardan 2008 takvim yılına ait faturalardan dosya içinde bulunmadığının ve faturaların getirtilip duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın 2007 ve 2008 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan faturalardan, kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı VUK’nin 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
2- Faturaların zorunlu bilgileri içerdiğinin tespit edilmesi durumunda;
a) Faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylediği takdirde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
b) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise; faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Kabule göre de; sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında tek beraat hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.