MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki birleşen alacak davalarının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın açılmamış sayılmasına yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince asıl dava yönünden süresi içerisinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin davalıdan temin ettiği 2000 ton sanayi tipi margarinin Cezayir"e ihraç edildiğini, Cezayir firmasının malların ayıplı olması nedeniyle ikame mal gönderilmesini talep ettiğini ve bu talebin kabul edilerek bir kısım malların değiştirildiğini, ancak Cezayir firmasınca mallar üzerinde yaptırılan inceleme neticesinde ihraç edilen malların tümünün ayıplı olduğunun belirlendiğini, Cezayir firmasının müvekkili tarafından kendilerine verilen 106.000 USD bedelli teminat mektubunu nakde çevirdiğini ve bunun yanında müvekkili aleyhine Cezayir mahkemelerinde 363.198,08 USD talep ettiğini, belirtilen hususların ve Cezayir’de müvekkili aleyhine açılan davanın davalıya ihbar edildiğini, müvekkili ile davalı arasında imzalanan 25/12/1990 tarihli sözleşme gereğince davalının ayıplı mal nedeniyle oluşan zararı üstlendiğini, dava dışı Cezayir firmasının nakde çevirdiği teminat mektubu bedeli ve dava ettiği miktarın toplamı olan 469.198,08 USD ve bunun dışında kendi kayıtlarında mevut 7,89 TL alacaklarından, davalının alacaklı olduğunu iddia ettiği 68.986 USD ve 157,50 TL nin mahsubu ile kalan bakiye 4.414,81 TL nin kur farkından doğacak zarar konusundaki talepleri saklı olmak üzere ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, 02/05/2002 tarihli ıslah dilekçesi ile 4.414,81 TL olan talep miktarını 744.273,34 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, malın tesliminden itibaren 6 aylık sürenin geçmiş olduğunu, TTK.25/4 maddesine göre zamanaşımı definde bulunduklarını, dava konusu malın davacı şirkete teslim edildiğini, her ne kadar malın ayıplı olduğunu kabul etmeseler de müvekkilinin itibar kaybına uğramamak amacıyla 472 ton yağı bedelsiz olarak verdiğini, müvekkilinin verdiği mallardan kaynaklı açık ya da gizli ayıbın mevcut olmadığını, belirtilen ayıbın da malın boşaltma limanında bekletilmesinden kaynaklandığını ve müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, davacının veya dava dışı Cezayir firmasının TTK 25/3 maddesi uyarınca 2 gün içinde malı muayene ettirip 8 gün içinde itirazda bulunmadıklarını, Cezayir ile ülkemiz arasında tenfiz anlaşması olmadığından Cezayir’deki davanın kesin hüküm veya kesin delil niteliği taşımayacağını, bu nedenlerle davacının müvekkilinden talepte bulunmasının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacının, teminat mektubunun nakde çevrilmesi üzerine teminat mektubu bedelini davalının borcu olarak kaydettiği, davalının yapmış olduğu ödemelerin ve davacıdan olan alacaklarının düşümü sonucunda davacının davalıdan 7,80 TL cari hesap alacağı olduğu, davacının bu alacağını talep edebileceği, dava dışı Cezayir firmasının Cezayir Mahkemeleri nezdinde talep ettiği 363.198,00 USD tazminat davasının davacı aleyhine sonuçlanmamış ve bu aşamada davacının tazminat ödemeye mahkum edilmemiş olması ve de davacının Cezayir firmasına herhangi bir ödeme de yapmadığı, Cezayir mahkemelerince davacının bu aşamada bu tazminatı ödemeye mahkum edilmemiş ve yasal yolların halen tüketilmemiş olması karşısında bu alacağa yönelik istemin henüz ileri sürülemeyeceği gerekçesi ile davanın 7,80 TL cari hesap alacağı için olmak üzere kısmen kabulüne, fazlaya ilişkin talep yönünden reddine, birleşen davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, asıl davada verilen hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 20/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.