Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/78 Esas 2019/3857 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/78
Karar No: 2019/3857
Karar Tarihi: 21.03.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/78 Esas 2019/3857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki kamyon ile geri manevra yaparken, taşıt trafiğine kapalı olsa da sağlı-sollu aynaları kontrol etmediği için yolu karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ile çarpışmış ve yayanın ölümüne sebebiyet vermiştir. Mahkeme sanığın asli kusurlu olduğunu kabul etmiş ve Taksirle öldürme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın TCK'nın 53/1 maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi hatalı bulunmuştur. Kararda, TCK'nın 85/1, 62, 53, 51 maddeleri yer almaktadır. TCK'nın 85/1 maddesi, taksirle bir insanın ölümüne neden olan kişinin suçlu olduğunu belirtmektedir. TCK'nın 62 maddesi, yaralama veya ölüme neden olan bir suç için öngörülen ceza miktarını belirlemektedir. TCK'nın 53/1 maddesi ise, hak yoksunluğu cezasını düzenlemektedir. Son olarak, TCK'nın 51 maddesi trafik güvenliğine ilişkin hükümler içermektedir.

12. Ceza Dairesi 2018/78 E. , 2019/3857 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53, 51. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde saat 14.45 sıralarında sanığın idaresindeki damperli kamyon ile meskun mahalde, Çanakkale-İzmir yolunun 74. kilometresinde yol yapım çalışması nedeniyle trafiğe kapalı olan bölümünde geri manevra yaptığı sırada yolu karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ..."a sağ arka tekerlek kısmı ile çarptığı ve ölümüne sebebiyet verdiği somut olayda, olay mahallinin 25 metre ilerisinde bulunan yaya geçidini ve 40 metre ilerisinde bulunan alt geçidi kullanmayan ölenin asli kusurlu, taşıt trafiğine kapalı olsa dahi yayaların bulunduğu meskun mahaldeki olay mahallinde, her an bir yayanın çıkabileceğini öngörerek geri manevra sırasında sağ ve sol aynaları yeterince kontrol ederek manevra yapması gereken sanığın bu hususa riayet etmeyerek tali kusurlu olduğunun kabulü gerektiği anlaşılmakla, mahkemece sanığın asli kusurlu olduğu yönündeki kabulü hatalı kabul edilse dahi tayin olunan ceza miktarı yerinde görüldüğünden, tebliğnamenin ceza miktarına ilişkin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 4. bendin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.