Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Katılan sanık ...-TCK"nın 89/1, 89/3-b, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Katılan sanık ...- CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."in mahkumiyetine, sanık ..."ın beraatine ilişkin hüküm, katılan sanık ... ile katılan sanık ... müdafii tarafından vekalet ücreti ile sınırlı olarak temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Katılan sanık ..."ın beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin (kast) veya taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan sanık ..."in kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Beraat eden ve yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına hazine aleyhine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/5. maddesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, katılan sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme; ""Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisi vekille temsil ettiren katılan sanık ... lehine 1.500 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak sanığa verilmesine"" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan sanık ..."a ilişkin hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA;
B- Katılan sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama ile,
Dosya içeriğine göre, 28.10.2012 günü saat 00:05 sıralarında sürücü ...’ın idaresindeki otomobil ile yerleşim yeri içinde, tek yönlü, düz, eğimsiz, kuru, asfalt kaplama yolda ... Caddesini takiben seyirle olay mahalli ... Akaryakıt istasyonu önlerine geldiğinde, ters yönden gelen sanık sürücü ... yönetimindeki motorlu bisikletin ön kesimine, yönetimindeki vasıtanın sol ön kesimi ile çarpması neticesinde, ...’in motorsikletinde bulunan ...’in hayati tehlikeye, 6. derece kemik kırığına ve işlev kaybına neden olacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, 5237 sayılı TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, ayrıca TCK"nın 50/4. maddesi gereğince bilinçli taksirle işlenen suçtan hükmolunan ve kısa süreli olmayan hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.