Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 09.06.2011 tarihli 2008/11 Esas ve 2011/456 Karar sayılı ilamı ile sanıklar ... ve ... haklarında “defter ve belgeleri ibraz etmemek“ suçundan beraat; sanık ... hakkında ise “2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak“ suçundan 213 sayılı yasanın 359/b-1, TCK"nin 62, 53 ve 51. maddeleri uyarınca 15 ay erteli hapis cezasına mahkumiyete hükmedildiği, kararın katılan vekili ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 05.11.2014 tarihli 2012/27104 Esas, 2014/18396 Karar sayılı ilamı ile sanıklar hakkındaki beraat hükümlerinin onanmasına, sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün ise bozulmasına karar verildikten sonra, Mahkemece dosyanın esasa kaydedilmesi yerine, sehven yeniden temyiz incelemesine gönderilmesi üzerine bu kez Yüksek 21. Ceza Dairesi‘nin 27.03.2017 tarihli 2016/4903 Esas, 2017/1555 Karar sayılı ilamı ile sanıklar hakkındaki beraat hükümlerinin asli zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine, sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün ise farklı gerekçeyle bozulmasına karar verilmesi nedeniyle, temyiz incelemesinden geçen aynı mahkeme ilamına ilişkin olarak verilen Yüksek 21. Ceza Dairesi‘nin 27.03.2017 tarihli 2016/4903 Esas ve 2017/1555 Karar sayılı ilamına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 18.10.2018 tarih ve KD-2018/75301 sayılı yazı ile 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesi uyarınca sanıklar lehine itiraz edilmekle Dairemize gönderilen dosya incelendi:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın itiraz nedenleri yerinde olduğundan itirazın KABULÜNE; Yargıtay (Kapanan) 21. Ceza Dairesi‘nin 27.03.2017 tarihli 2016/4903 Esas, 2017/1555 Karar sayılı ilamı hukuki değerden yoksun olduğundan KALDIRILMASINA, 05.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.