Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/818 Esas 2017/5015 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda kurulan 05/11/2015 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davacı ... vekili Av. ... tarafından istenilmekle, tayin olunan 06/06/2017 günü için yapılan tebligat üzerine, temyiz eden davacı vekili Av. ..., karşı taraftan davalı ... Ltd. Şti. vekili Av. ... geldiler, başka gelen olmadı, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Daha sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesi ile; davalı şirketin ... ili ... ilçesi ... mahallesi 2583 ada 3 parsel ... caddesi ... sokak no: 32/B 14 nolu bağımsız bölümde kiracı olduğunu, taşınmazın dükkan vasıflı bağımsız bölüm önünde bulunan ve apartman ortak alanı olan ön bahçede üst yanları kapatmak suretiyle yaklaşık 35 m2"lik kapalı alan oluşturduğunu, bu alanı bar-restoran olarak, apartman yan bahçesini ise masa, sandalye, güneşlik konularak işletmenin açık alanı olarak kullanıldığını, Apartman Genel Kurulunun 26/10/2013 tarihli toplantısında müdahaleye son verilmesine karar verildiğini, 12/02/2014 tarihinde ihtarname tebliğ edildiğini, 3 gün içerisinde eski hale getirilmesi ile müdahaleye son verilmesi, son verilmediği takdirde aylık 650.00.-TL ecri misil bedeli ile açık alan için aylık 100,00.-TL işgal bedelinin yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, mahkemece davaya konu bağımsız bölümün davalı şirketçe "..." adıyla içkili lokanta olarak işletilmekte olduğu, 35 m2"lik ön bahçe ortak alanının proje dışı üstü camlı ahşap doğrama ile kapatılarak işyerine katıldığı ve davalı kiracının kullanımında olması sebebiyle bu müdahaleden sorumlu olduğu, keşif sırasında yan bahçeye masa, sandalye ve şemsiye koyarak işgal edildiği keşif sırasında görülmediğinden bu yer ile ilgili kullanım saptanamadığından bu talebin reddi ile ecrimisil ödenmesine yer olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal geciktirici nedenlere göre, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesine göre kat malikleri anagayrimenkulün bakımına ve mimari durumu ile güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecbur olup, anılan Kanunun 18/2. maddesi gereğincede bu kanunda kat maliklerinin borçlarına dair olan hükümler bağımsız bölümlerdeki kiracılara ve oturma hakkı sahiplerine veya bu bölümlerden herhangi bir suretle devamlı olarak faydalananlara da uygulanıp, bu borçları yerine getirmeyenler kat malikleri ile birlikte müteselsil olarak sorumlu olduklarından yerin görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, istek halinde davacının fazla yatırdığı harcın iadesine 06/06/2017 günü oy birliği ile karar verildi.