Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3878 Esas 2019/9497 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3878
Karar No: 2019/9497
Karar Tarihi: 31.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3878 Esas 2019/9497 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm edildi. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan açılmış başka bir dava vardı ve bu davanın infazı devam ediyordu. Bu nedenle, Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarından biri olan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin bulunmaması nedeniyle, sanığın daha önce bu tedbir uygulamasından geçmemesi kanaati oluştu. Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olduğu, delillerin tartışıldığı ve vicdani kanaatinin dosya içindeki belge ve bilgilere uyumlu olduğu belirtildi. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu belirtilerek, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri olarak ise 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesi ve 85. maddesi yer almaktadır.

10. Ceza Dairesi 2019/3878 E. , 2019/9497 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : KİRAZ Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 31/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.