Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3705 Esas 2019/9496 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3705
Karar No: 2019/9496
Karar Tarihi: 31.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3705 Esas 2019/9496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

BAKIRKÖY 54. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ancak bu tedbirin yükümlülüklerinin ihlal edilmesi üzerine mahkûmiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce açılmış aynı suçla ilgili bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerin ihlal edilmesi üzerine hüküm kurulduğu ifade edilmiştir. Kararda ayrıca, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı ve delillerin gerekçeli kararda gösterildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri detayları:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmaması
- 6545 sayılı Kan

10. Ceza Dairesi 2019/3705 E. , 2019/9496 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : BAKIRKÖY 54. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına ilişkin olarak sanığın aynı zamanda bilinen en son adresi olan "... Caddesi No:37/4 Bayrampaşa/İstanbul" adresine MERNİS şerhi eklenmek suretiyle çıkarılan tebliğatın, sanığın evde bulunmaması üzerine iade edilmeyip belirtilen adresin aynı zamanda MERNİS adresi olması nedeniyle Tebligat Kanununun 21/2. maddesi uyarınca usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki iade düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 31/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.