Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/9835 Esas 2018/3172 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait Afganistan/Kabil şantiyesinde kalıpçı ustası olarak çalıştığını iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı sebep olmadan feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm alına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliler ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı, hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai yaptığını, hafta tatillerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma ve hafta tatili çalışması olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda,davacı cuma günleri hariç 07:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını belirterek fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkemece, davacı tanıklarının beyanları doğrultusunda, haftada on sekiz saat fazla mesai yaptığı ve ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek anılan alacaklar hüküm altına alınmıştr. Ancak, dinlenen davacı tanıklarının işverene karşı açtıkları aynı nitelikte davaları bulunduğu anlaşılmaktadır. Salt husumetli tanık beyanlarıyla söz konusu çalışmaların ıspatlandığı kabul edilerek karar verilmesi hatalıdır. Nitekim davacının yedi günlük zaman dilimi içinde yirmidört saat kesintisiz dinlenme hakkını cuma günleri kullandığının da anlaşılması karşısında hafta tatili ücreti alacağının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü hatalıdır.
Ne var ki, duruşmada dinlenen davalı tanığı davacının aylık 225 saat çalıştığını beyan etmiş olup buna göre yapılan fazla mesailerin karşılığının kanuna uygun şekilde ödendiğine ilişkin delil de sunulmamıştır. Fazla çalışma ücreti alacağının bu doğrultuda haftada 11,25 saat için hesaplanarak hüküm altına alınması gerekmektedir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açılanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 14.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.