MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nin 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 14.04.2009 tarihli ve 214/98 sayılı kararında da açıklandığı üzere; hüküm ve kararlarda yasa yolu bildiriminin yasa yolu, mercii, şekli ve süresini de kapsayacak şekilde açıkça anlaşılabilir ve her türlü yanıltıcı ifadeden uzak biçimde belirtilmesi zorunlu olup, sanık ... hakkında hükmedilen erteli hapis cezasına mahkumiyete ilişkin hüküm temyiz yasa yoluna tabi olmasına karşın, hüküm fıkrasında başvurulacak yasa yolu, “... kararın tebliğinden itibaren 1 hafta içinde mahkememize verilecek bir dilekçeyle veya mahkeme katibine yapılacak beyanın tutanağa geçirilmesi suretiyle Şanlıurfa Ağır Ceza Mahkemesinde itiraz yolu açık olmak üzere...“ şeklinde belirtildiği gibi; 7201 sayılı Tebligat Kanunu‘nun 11. maddesi gereğince vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği de gözetilmeden, yoklukta verilen kararın vekil yerine asile tebliğ edilmesi nedeniyle sanık ...‘in öğrenme üzerine 17.09.2012 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
1-Özel Umut Rehabilitasyon Merkezi isimli işyerini ortak olarak işleten sanık ... ile katılan ...‘ın araç alışverişinden kaynaklanan 8500 TL‘lik borç kaşılığında ...‘a keşideci ve kefil isimleri ile imzaları yazılı, kalan kısımları boş olan suça konu bonoyu verdikleri, sanık ...‘in borcu ödedikten sonra bonoyu ...‘tan alarak yeğeni olan sanık ... (...) ile iştirak halinde katılanın bilgi ve rızası dışında alacaklısı sanık ... (...), 01.06.2009 keşide-01.01.2010 vade tarihli 100.000 TL bedelli olacak şekilde işyeri çalışanı tanık ...‘a doldurtarak icra takibine konu etmek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda; suça konu bononun mahkemece huzurda incelenmemiş olması, katılan ...‘ın suça konu bonoya istinaden yapılan icra takibine ilişkin herhangi bir ödeme emri tebliğ almadığını, kendisi adına bu tebligatı sanık ... (...)‘in almış olabileceğini beyan etmesine karşın, dosya içerisinde mevcut Ceylanpınar İcra Müdürlüğü‘nün 2010/109 sayılı icra dosyası içerisinde bulunan 02.03.2010 tarihli ödeme emrinin bizzat katılan tarafından 03.03.2010 tarihinde tebliğ alındığının görülmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma kabiliyetinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu cihetle, suça konu bono aslı duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özellikleri duruşma tutanağına geçirilerek, yasal unsurları taşıyıp taşımadığı ve aldatma kabiliyetinin bulunup bulunmadığı yöntemince araştırılıp tartışılarak, belge aslının denetime olanak verecek biçimde dosya içerisinde bulundurulması, icra dosyası içerisinde bulunan ödeme emrine ilişkin 03.03.2010 tarihli tebliğ alındısı üzerinde katılan adına atılı imzanın katılan ...‘ın eli ürünü olup olmadığı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra, suçun sübutu halinde; sanıkların suça konu bononun katılan ile aralarındaki ortaklık ilişkisinden kaynaklanan borca ilişkin olduğunu savunmaları, katılanın da soruşturma aşamasında alınan 29.11.2010 tarihli beyanında aralarındaki ortaklık ilişkisi nedeniyle sanıklardan ...‘e 26.000 TL borçlu olduğunu, sanıkların bu borç nedeniyle böyle bir eylemi gerçekleştirmiş olabileceklerini bildirmesi nedeniyle, taraflar arasındaki ortaklık ilişkisinden kaynaklı borç miktarı araştırılarak, sanıklardan buna ilişkin varsa belgelerini sunmaları da istendikten sonra, borç miktarı ile bono bedelinin birbirleriyle tutarlı olması halinde eylemin TCK"nin 211. maddesi kapsamında "bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı amacıyla resmi belgede sahtecilik" suçunu oluşturup oluşturmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)“02.03.2010“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “12.05.2010“ olarak yanlış yazılması,
b)Adli emanetin 2010/80 sırasında kayıtlı suça konu bono akıbeti hakkında herhangi bir karar verilmemesi,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... (...) müdafii ve sanık ...‘in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.